Een gedicht in herinnering aan de stadstuin van Harry Pierik.
De tuin herrinerd.
onder de appelboom begon
de grond te sporen
spiraalden bloemkleuren van daar
naar hier
doorzichtige ruimte rustte
licht en schaduw uit
stammenzuilen verbonden afgrond
met afgrond
dan plotseling die goudfazant
die zongezant op aarde
wervelende groeituin opende
zwijgen hoe wij liepen
hier en friemelden aan
zo'n schoonheid
Suze Ophof,
in herinnering aan de stadstuin van Harry Pierik
Uit de bundel: Ingewoord weten (2003)