Deze tuin in het bos is in verschillende stappen opnieuw ingericht. We zijn begonnen met het directe uitzicht op het bos en de aankleding van de bosrand.

Vervolgens was het rododendronperk aan de beurt, het perk dat de garage zoveel mogelijk aan het zicht onttrekt. Daarna is een border langs de oprit heringericht. Tussendoor is er een groensculptuur op de hoek van het terras ontstaan.

Tegen de bosrand

Wapenveld, border aan de bosrand, klaar om te beplanten, januari 2011. Het is de wens van de bewoners dat er zich een vloeiende en kleurrijke border vol afwisseling ontwikkelt, zodat er een harmonieuze overgang tussen grasveld en bosrand ontstaat.

Zicht vanuit het huis op de bosrand, mei 2014.

Zicht vanuit het huis op de bosrand, juli 2014.

Verplaatste rododendrons

Oudere groep rododendrons die op deze plek als groene massa veel plaats inneemt terwijl het huis van de buren zichtbaar is. Dit zijn twee factoren die de tuin kleiner laat lijken. Rechts op deze foto is nog net een deel van de garage zichtbaar. Onder het motto: hoe kun je min vijftig veranderen in plus tweehonderd, worden deze rododendrons verplaatst naar een plek waar ze het huis van de buren uit zullen gummen. Bovendien ontstaat er dan weer nieuwe ruimte om de bosrand mooi aan te vullen, zoals op de foto hieronder zichtbaar is.

Mei 2014, de rododendrons bij de rode meidoorn zijn helemaal naar achteren verplaatst, zodat het huis van de buren aan het zicht is onttrokken.

 Links van de rode meidoorn waar de massieve groep rododendrons stond kan zich nu een mooie bosrandborder ontwikkelen.

Nieuwe border langs de oprit, juli 2014.

Deel van de border bij huis. Links van het midden de groensculptuur (zie onder), juli 2014.

Het Rododendronperk voor de garage

Het zicht op de garage wordt ten dele onttrokken door de groep rododendrons en het daarvan apart staande rode treurbeukje. Hier ga ik een perk van maken om te laten integreren in het geheel van de tuin.

Voorbereide aarde, met humus en bentoniet, in en voor de groep rododendrons. Levende en dode takken zijn weggesnoeid zodat een min of meer schelpvormige holte ontstaat, september 2012.

September 2012, de nieuwe plantjes staan erin. Er kan zich dus een bloembed voor-, onder- en in de rododendron ontwikkelen. Om het groepje rododendrons en de rode treurbeuk te verbinden is er een Pyrus salicifolia ‘Pendula’ tussen geplaatst. In het midden achter en boven dit perk staat een Robinea pseudoacacia ‘Frisea’ die, met haar frisse, lichtgroene blad niet alleen als extra blikvanger fungeert, maar ook meer diepte aan de tuin zal geven.

Mei 2014.

Juli 2014, het bloembed krijgt al wat meer volume, rechts Hydrangea arborescens ‘Invincible’, de roze Annabelle.

Groensculptuur

Op de hoek van het terras staat een sierlijke prunus gevat in een buxuscarré.

De wens van de bewoners is hier een groensculptuur van te maken, zo ongeveer als ze in mijn verborgen stadstuin hebben gezien. Een bordertje met een grondoppervlak van ongeveer één vierkante meter, waarin enkele tientallen verschillende planten staan.

De planten worden in potjes door mij op de goede plek gezet. Daarna wordt alles zorgvuldig geplant door de bewoners of door de hovenier.

Alle planten staan erin, de etiketten blijven tot en met de eerste winter met het oog op een vervanging bij uitval, de inboetgarantie.

Een jaar later hebben diverse planten zich goed ontwikkeld. De heesters gaan uiteraard langzamer dan de vaste planten, juni 2012.

September 2012, er ontstaat al meer reliëf in de beplanting die inmiddels ook over de tegels begint te groeien. In deze fase wordt er hier en daar wat blad weggeknipt om iedere plant zoveel mogelijk op zijn eigen zeer kleine plek tot ontwikkeling te laten komen.

Mei 2014, de heesters zullen zich verder door ontwikkelen. Sommige hoeven enkel hier en daar gesnoeid, andere, zoals de buxus en de spirea, die beide compact moeten blijven, worden met een zekere regelmaat geschoren. Vaste plantenblad dat in de weg zit, of andere overwoekert, kan worden weggeknipt.