Deze twee buurtuintjes bevinden zich achter monumentale panden aan de rand van de binnenstad. Restjes oude muur herinneren aan de grens tussen beide percelen.

Achter de vloeiende taxushaag bevindt zich een park. Het muurtje in het midden geeft de scheiding aan tussen beide percelen.

Er is gekozen voor terrasjes in vloeiende lijnen, die verbonden zijn door paadjes. Het materiaal bestaat uit klinkertjes die in blokformaat zijn gelegd. De waaltjes liggen dan, zoals op de afbeeldingen is te zien, vier om vier aan elkaar. Het voordeel van dit blokpatroon is dat het een compacte uitstraling geeft en rust, zodat de bestrating niet afleidt van het groen.

Het fietsschuurtje is door beplanting aan het zicht onttrokken.

Links van het midden een waterspuwer vanuit het gedeeltelijk begroeide muurtje. Links tegen de taxushaag een Pyrus salicifolia 'Pendula'.

De tuintjes worden afgeschermd door een vloeiende taxushaag. Daarachter ligt het druk bezochte park aan de singel.