Krant
Knippen en snoeien in tuinen en boeken. Verborgen stadstuin in Assendorp is levenswerk van perfectionistische creatieveling Harry Pierik.

Knippen en snoeien in tuinen en boeken

Augustus 20015
Verborgen stadstuin in Assendorp is levenswerk van perfectionistische creatieveling Harry Pierik.

Het leven van Harry Pierik (51) bestaat uit knippen en snoeien. In zijn eigen tuin, in die van anderen, maar ook in boeken, gedichten en in zijn leven. Een man met vele creatieve gezichten, maar zijn levenswerk is zijn verborgen tuin in Assendorp.

door SUZANNE VAN DER HORST ZWOLLE

Wie bij Harry Pierik thuis komt moet eerst even mee de tuin in. Even wordt al snel uren, want over zijn bloemen, planten, bomen en vogels raakt hij niet uitgepraat.

Wandelen over verborgen verlaagde paden en over glooiende grasvelden. Bezoekers lopen van de ene verbazing naar de andere. Verschillende landschappen, ervaringen, gevoelens en landen kom je tegen op slechts duizend vierkante meter. Hier en daar plukt Pierik dode bladeren weg om ze te verpulveren tussen zijn vingers.

Stadsdichter Paul Gellings, een goede vriend van Pierik, schreef er een gedicht over, evenals vele andere dichters. 'Met paden die stromen als rivieren, met bomen die bloesemen en vruchten dragen, alsof de tijd is opgerold naar het begin. Maar zo gaat dat hier: eenmaal binnen ontdek je in de struiken het verre land van toen, waar valleien ruisen en voorbij het groen de oude horizon weer lokt', dicht Gellings in 'Terug naar Eden'.

Pierik studeerde geen tuinarchitectuur en wil zichzelf dan ook geen tuinarchitect noemen. 'Ik ben tuinontwerper. Tuinen bedenken gaat bij mij vanzelf. Toen ik hier met mijn vrouw Bep kwam wonen was het een chaos. Ik heb de hele tuin leeggehaald, fietsen kwamen uit de grond tevoorschijn, verschrikkelijk. Ik begon met mijn eigen tuin, de tuin ernaast heb ik er later bij gekocht.'

Zijn tuin is nooit af. Altijd spelen er bepaalde hoekjes of borders door zijn hoofd die nog wat van zijn aandacht nodig hebben. 'Ik ben een perfectionist, in alles. Ik wil perfect functioneren in de dingen waar ik mee bezig ben. Dingen waar dat niet bij lukt daar stop ik mee. Muziek maken bijvoorbeeld. Ik ben geen muzikant. Schilderen doe ik wel, en fotograferen, maar ik ben ook geen meesterschilder of -fotograaf, hoor. Een meestertuinier ben ik wel, denk ik.' Pierik woont, net als zijn vrouw, al zijn hele leven in Zwolle. 'Ik houd van deze stad. Alles is eindig, maar ik wil hier nooit meer weg. Ik vind het ook leuk om iets voor de stad te kunnen betekenen. Bijvoorbeeld met de tuin die ik op het Broerenkerkplein heb ontworpen. Ik zou nog veel meer voor de stad willen doen.' Hoewel tuinieren al van kinds af aan een passie van Pierik is, is het niet zijn enige. Wél zijn grootste. Het komt naar voren in alles wat hij doet. Fotograferen doet hij veel in zijn tuin. Evenals het schilderen, 'al heb ik daar nu te weinig tijd voor.'

Ook fotografeerde hij schrijvers, onderwie Annie M.G. Schmidt, Joost Zwagermans en zijn vrienden Paul Gellings, Kader Abdolah en Al Galidi. Bovendien redigeert hij romans, verhalen en gedichten van allerlei schrijvers. 'Snoeien en knippen in zinnen en gedichten noemt Paul Gellings dat', aldus Pierik.

Waar hij nu vooral mee bezig is, is een 'eigen werk'. Een boek over zijn tuin en over zijn werk als tuinontwerper. 'Het gaat "De verborgen tuin" heten en het wordt een verhaal dat leesbaar is als een roman, over mijn tuin. Er komen natuurlijk veel details in over bloemen en planten, maar het wordt geen encyclopedie. Dat wil ik niet.'

Pierik denkt nog even na en vertelt dan, met een blik vol rust en voldoening: 'Weet je, mijn tuin wordt omsloten door de buitenwereld, maar eigenlijk ben je er heel erg buiten. In verschillende landen, in een andere wereld. Elk stukje tuin is een wereldje op zich. Dat bedoel ik met het verborgene van mijn tuin. Daar houd ik van. Het geeft me een gevoel van diep, intens geluk om daar te zijn, maar ook een gevoel van "het ziet er mooi uit, het is oké, maar hup, doorgaan. Het is nooit af, maar dat wil ik ook niet. Het enige waar ik op een gegeven moment een punt achter zal moeten zetten is mijn boek. Anders blijf ik knippen en snoeien in de tekst.'

De tuin van Harry Pierik is op afspraak te bezoeken.

Harry Pierik in zijn levenswerk; zijn verborgen stadstuin aan de Assendorperstraat. 'Elk stukje tuin is een wereldje op zich. Bezoekers aan wie ik rondleidingen geef ervaren de tuin allemaal op hun eigen manier. Prachtig vind ik dat.' Foto Freddy Schinkel