Aan de Bisschop Willebrandlaan, in de Zwolse wijk Dieze, ligt het Rooms Katholieke Kerkhof, sinds 1998 een rijksmonument.
De kleine plaquette, tegen een van de bakstenen pijlers van het toegangshek, vertelt ons dat deze grond geschonken is door baron van Lamsweerde, die op 5 juni 1842 de eerste steen heeft gelegd. Boven beide pijlers staan zandstenen tuinvazen met acanthusblad. Het oude deel van deze begraafplaats is omringd door een muurtje met een ezelsrug, een constructie waarbij de stenen in een hoek van 45 graden worden gemetseld en die haar naam dankt aan de vorm van het juk op de rug van een ezel. Achter het smeedijzeren hek begint het klinkerpad dat de ingang met de verderop gelegen kapel verbindt. Ongeveer halverwege deze centrale as domineert een groot negentiende-eeuws gietijzeren kruisbeeld.
Oorspronkelijk is deze begraafplaats aangelegd alsof het de vloer van een kerk betreft. Zerk aan zerk, nagenoeg zonder tussenruimte; veel steen dus. Het bestuur vroeg mij het kerkhof groener te maken. Waar ook maar enigszins ruimte was, heb ik bloembedden ingericht in ‘Roomse kleuren’. Groen uiteraard, maar vooral ook veel rood- en paarstinten, scharlaken en purper dus, met een knipoog naar de soutanes van bisschoppen en kardinalen. Hier en daar heb ik er wat spatjes wit, lichtgeel en blauw aan toegevoegd.
Meteen links van de ingang bevindt zich het baarhuisje met daartegenover, bij de kindergrafjes, de eerste bloembedden in allerlei ‘Roomse tinten’. Het derde bloembed, haaks op de eerste twee, ligt parallel aan het klinkerpad op de hoofdas.
De langste paden transformeren geleidelijk in laantjes want er zijn- waar mogelijk - ook tussen de graven, verschillende bomen met volle kronen, boven oog- en graafmachinehoogte toegevoegd. Deze bloesemende boompjes die vanaf de nazomer vaak bessen dragen, bieden het hele jaar door schoonheid. Bovendien onttrekken zij, meer en meer, delen minder fraaie omgeving aan het oog.
In de oudere delen van het kerkhof, waar de meeste zerken liggen, is gezocht naar ruimte voor onder andere buxus en hulst. In verschillende hoeken op kruisingen van paden zijn gevarieerde kleine borders als bloeiende groenpunten ingericht.
Uitbreidinsgedeelte
Het nieuwe, door landschaps- en begraafplaatsarchitect Ada Wille, in 1996 ontworpen stuk van het Roomse Kerkhof wordt het uitbreidingsgedeelte genoemd. Als afsluiting van het terrein loopt een dijk van klei over de volle breedte langs de zuidkant. Nadat het gras is afgeplagd, de dijk grondig gewied en de bodem losgewoeld, is de beplanting erin gezet.
Bovenop de dijk staan grote heesters en kleine bomen zoals een diversiteit aan vlinderstruiken, hortensia, Cotoneaster, Viburnum en Photinia. Een belangrijke rol spelen de Physocarpus ‘Diabolo’ de pruikenboom Cotinus coggygria ‘Royal Purple’ en de rode judasboom Cercis canadensis ‘Forest Pansy’.
Bovengenoemde roodbladige heesters zijn zo geplaatst dat de middag- en avondzon door de bladeren schijnt, wat een sfeer van gebrandschilderde vensters oproept. Bovendien zorgen ze voor meer hoogte bovenop de dijk, terwijl ze naadloos aansluiten op de vaste planten en grassen in dit lange bloembed. Door deze heesters heen groeien en bloeien diverse violette, rood paarse en blauwe Clematissen.
In het uitbreidingsgedeelte van het Roomse Kerkhof vormt deze dijk, die de zuidkant afsluit, een kleurrijke apotheose met haar zeer gevarieerde eenheid van beplanting.
www.rkkerkhofzwolle.nl
www.adawille.nl
De Peperbus 15 mei 2013